Column Theo Segers: Mooie feestdagen, we leven ernaartoe

December kan nat, donker en koud zijn, maar blijft een feestmaand. We verheugen ons op mooie activiteiten, allemaal met dat vertrouwde, warme 
feestdagengevoel. We leven toe naar het kerstfeest dat in veel verschillende vormen wordt gevierd. Voor de meeste mensen is dat met veel lichtjes, 
eten, gezelligheid en ontmoetingen met familie. Sommigen bezoeken kerstmarkten, anderen genieten van kerstconcerten (ik bezoek er zelf wel vier) of 
kerstdienst. Hoe je het ook viert: december biedt volop ruimte voor ontmoeting. Ik hoop dat je tussen alle drukte ook tijd vindt voor stilte en doordenking.

Want wat vieren we eigenlijk? Deze periode voor de kerstdagen wordt advent genoemd. Onlangs las ik daar een boek over van de Anglicaanse priester Tish 
Warren. Op de achterkaft staat een recensietekst van de voormalige Theoloog van het Vaderland Kees van Ekris. Hij zegt over advent: ‘Geen maand van weemoed of drukte, maar een geschenk, een verademing. Advent wil een periode van zuivering zijn die je lichter maakt en kritischer. Kerst wordt zo kaler, 
mystieker en rijker.’
Op de binnenflap van haar boek schrijft Tish zelf: ‘We verduren het duister voordat we dageraad vieren. De enige manier waarop wachten een vreugdevolle 
en hoopvolle verwachting kan worden, is als degene op wie we wachten het wachten waard is.’

Ik wens jullie goede feestdagen toe: mooie kerstdagen en een gezellig en sfeervol oud- en nieuw. En mooie momenten van samenzijn met familie, vrienden of gezin. Ik herhaal mijzelf, maar toch wil ik het nog eens zeggen: Kijk om je heen in je straat, buurt of dorp. Kun je iemand uitnodigen voor de koffie, een maaltijd of zo maar even voor een praatje? Ken je iemand die alleen is, zonder gezin of kinderen, een vreemdeling of zonderling misschien? Heb oog voor elkaar en deel als je het goed hebt. Fijne dagen!