Column Theo Segers: 21 lege stoelen
Inmiddels hebben mijn vrouw en ik vier dagen van onze Zomertour 2025 achter de rug. We hebben veel koffie op, glazen water gedronken, bij inwoners thuis gegeten en heel veel mensen gesproken. De gesprekken gingen over uiteenlopende onderwerpen: vissen in de polder, onderhoud zwembad, honden in een pension, zwerfafval, kunst, kinderopvang en nog veel meer. Dank daarvoor!
Wat heel veel indruk op mij maakte, is de ontmoeting met een moeder, opa en oma en hun zoon en kleinzoon. Zijn tweelingbroertje is kort na de geboorte
overleden. Groot verdriet. Maar ook blijdschap voor het kind dat bleef leven.
Jullie snappen dat dit heel tegenstrijdig is. Wat is het verliezen van een kind rond zwangerschap en geboorte een intens verdriet.
Wat een – vaak onbegrepen – pijn. En hoe lastig is het voor de omgeving om de juiste woorden te vinden. Of om op een andere manier aandacht te geven. Voor het eerst hoorde ik van de ‘Stichting Rouwkost’, die ouders die een kind verliezen bijstaat. Zeer belangrijk werk.
Binnenkort is er een ‘Rouwkost-Run’. Op het binnenterrein van een atletiekbaan staan dan 821 lege kinderstoelen opgesteld. Die lege stoelen symboliseren het gemis van de kinderen die er niet meer zijn. De bedoeling van deze Run is geld op te halen om het werk van de stichting blijvend mogelijk te maken. Het is o zo
belangrijk om ouders die dit meemaken, of meegemaakt hebben, te steunen en bij te staan. Steun dit werk.
Ken je iemand die dit is overkomen, maar weet je niet goed wat je kunt zeggen? Steun kun je op veel verschillende manieren uiten. Een luisterend oor, een arm om een schouder is al zoveel waard. Ook hiervoor geldt: zie om naar elkaar. Een klein gebaar kan van grote betekenis zijn, ook zonder woorden.